بخش اول:
جغرافیای سیاسی-جغرافیای انسانی وطبیعی-تغییرات آب ودما –محیط زیست –جنگل ها ومراتع
مشخصات تقسیمات کشوری
نام شهرستان: پاکدشت
تعداد شهرهای تابعه: پاکدشت،شریف آبادو فرون آباد
تعداد بخش های تابعه به تفکیک دهستان های مربوط:
بخش های مرکزی و شریف آباد
بخش مرکزی: دهستانر های فیلستان،حصار امیر و فرون آباد.
بخش شریف آباد:دهستان های شریف آباد،جمال آباد وکریم آباد
*روستای فرون آباد مرکز دهستان در سال 1389 به شهر تبدیل شد*
تأسیس شهرستان پاکدشت:
این منطقه در سال 1350 از نظر تقسیمات کشوری بعنوان دهستان پلشت شناخته شد واز سال 1351 بعنوان بخش پلشت(زیر نظر فرمانداری ورامین)اداره می شده است.
در سال1366 طبق مصوبه هیئت وزیران نام پلشت به پاکدشت تغییر یافت.
رشد فزاینده جمعیت وتوسعه همه جانبه این منطقه در زمینه های مختلف موجب شد
نزدیکی بیش از حد به تهران به شدت ساختار اجتماعی-فرهنگی این ناحیه پس از انقلاب متحول نمود،بطوریکه شکل وبافت اصلی آن دستخوش تغییرات فاحش گردید،تا اینکه سرانجام در سال1376 طبق مصوبه هیأت وزیران پاکدشت رسما به شهرستان تبدیل شد.
شهرستان پاکدشت با وسعتی معادل 750 کیلومترمربع حدود 4/3درصد از مساحت استان را بخود اختصاص داده و با ارتفاع 1013 متر از سطح دریا در زمین های آبروفتی جنوب رشته کوه البرز قرار گرفته است.شهرستان پاکدشت در طول جغرافیایی 40:51درجه وعرض جغرافیایی 28،35 درجه واقع شده و از شمال به کوههای البرز،از غرب به تهران وشهر ری،از جنوب به بخش مرکزی شهرستان ورامین وشهر قرچک واز شرق به استان سمنان وشهرستان گرمسار محدود است
سیمای فرهنگی،اجتماعی،سیاسی وامنیتی شهرستان پاکدشت
الف)شهرستان در یک نگاه:
10-تاریخچه شهرستان (پیشینه تاریخی،آثار وابنیه تاریخی،آداب وسنن،...)
پاکدشت کنونی شامل مجموعه ای روستا وشهر است که در دوران باستان دهکده هایی در دشت ری بوده اند. این دشت،تاریخی کهن در دل خود داردکه بیانگر گذار اقوام مختلف ومهاجرت آنان از سرزمینهای دور به این دیار یادآور جنگهاوستیز های مکرر و نیز پیدایش گروههای اجتماعی از اقوام گوناگون وظهور شخصیتهای شهیر تاریخ می باشد.
پیشینه آبادانی این دشت که حاشیه های جنوبی و جنوب شرقی تهران واقع است را باید در آغازین روزهایی که تاریخ شاهد عظمت وشکوه شهر باستانی ری بوده است،جستجو کرد.
این دشت از نظر سابقه سکونت بشر در منطقه،بسیار با اهمیت می باشد ونتایج بدست آمده از کشفیاتی که در سالهای اخیر انجام گرفته،نشان می دهد که در آستانه تاریخ مدون کشور ما خاستگاه تمدن بوده است.اتلال پیش از تاریخ در بخشی از این منطقه مورد بررسی قرار گرفته اند که آثار بدست آمده از آنها قابل مقایسه با تمدن ری می باشد.بررسی های مذکور،تمدن تپه های پوئینک وخورین کحه در نزدیکی منطقه پاکدشت واقعند را به هزاره پنجم ق.میلادی می رسانند.مطالعات ابتدایی نیز نشان می دهد در هزاره اول قبل از میلاد حدود سالهای 1250و1300 قبل از میلاد تمدن معروف به سفال در این منطقه از رشد وشکوفائی قابل توجهی برخوردار بوده است. در بقایای ویرانه ها تکه های سفال به رنگهای فیروزه ای،آبی،طلائیوبسیاری رنگهای دیگر بازبان بی زبانی تاریخ را بازگو می کنندو این یادبود گذشته ای است که هنر،تمدنوذوق نسلهای پیشین را در خود دارد. بخوبی روشن است چنانچه بررسی اتلالباستانی این منطقه بطور کامل انجام گیرد،تمدن این منطقه راغ به پیش از دوران مهر پرستی ایرانیان نسبت می دهند.
موقیت جغرافیایی:
شهرستان پاکدشت با وسعتی معادل 750 کیلومترمربع حدود 4/3درصد از مساحت استان را بخود اختصاص داده و با ارتفاع 1013 متر از سطح دریا در زمین های آبروفتی جنوب رشته کوه البرز قرار گرفته است.شهرستان پاکدشت در طول جغرافیایی 40:51درجه وعرض جغرافیایی 28،35 درجه واقع شده و از شمال به کوههای البرز،از غرب به تهران وشهر ری،از جنوب به بخش مرکزی شهرستان ورامین وشهر قرچک واز شرق به استان سمنان وشهرستان گرمسار محدود است.
وضعیت اقوام،طوایف وعشایر شهرستان:
قومیتها
باتوجهبه اینکه پاکدشت قابلیت زیادی جهت مهاجر پزیری دارد،اقوام مختلف از جمله هداوندها (شامل اقوامی خانی،سیری،میرزایی،شصتی) طایفه های کردبچه،سلسپور،تاجیک،نجفیوعربها ونیز قوم بوربورها که شامل بوربور اژدری ،صاحب جمعی،قرایی وکریمی ها مشوند و کردها منسوبند،در آن زندگی می کنند.
اقوام لر: در مراسم مختلف از جمله عروسی وعزا رسوم خاص خود را دارند که یکی از آنها طولانی بودن مدت زمان برگزاری مراسم میباشدو یکی دیگر قربانی کردن چارپایان وپاشیدن خون آن روی لباس صاحبان مراسم و مدعوین به منظور ایمنی از بلایا است. استفاده از آلات موسیقی محلی که اکثرا سازهای بادی است ونیز سوار کردن عروس روی ستور به جای استفاده از اتومبیل های امروزی مرسوم است.
اقوام کرد: اغلب حتی در محیط های بیرون از منزل لباس های مخصوص کردی می پوشند،مدت زمان برکزاری مراسم ویژه عروسیها و تولدها بخصوص نوزادهای پسر یک شبانه روز بوده و از سازهای محلی استفاده می نمایند و جشن و پایکوبی نیز میان آنان بصورت قومی و محلی برگزار می گردد. در مراسم عزاداری بیشتر پوشش خود را به گل آغشته می نمایند .چین دامن زنهای کرد بیانگر موقعیت اجتماعی آنهاست،هرچه چین دامن یک زن کرد بیشتر باشد در میان قوم،آن زن مرتبه بالاتری خواهد داشت.
اقوام ترک: در خصوص عزاداری هر چند غیر قانونی است،اقدام به قمه زنی می نمایند،در مناسبتهای شاد از جمله ولادتها وجشنها غذای مخصوص بنام شیربرنج،می پزند.
در ماه مبارک رمضان بخصوص شبهای قدر یا آش جو افطار می نمایندونیز در روز نوزدهم ماه مبارک ،حلوا با نان سنتی خیرات می کنند.یک نوع رقص مخصوص در مراسم جشن وشادی موسوم به چوبی یا چوپی بر گزار می نمایند.
هنگام فرستادن دختر به خانه بخت به حالت جنگ جلوی داماد را گرفته و مبلغی بعنوان دایه گری طلب می کنند.
در مجموع این آداب ورسوم وخرده فرهنگهای بیشتر جنبه سمبولیک داشته و بیانگر پایبندی این اقوام به سنن نسلهای پیشین خود می باشد. البته در روزمرگیهای زندگی شهری وصنعتی ونیز به دلیل تأثیرپذیری نسلهای جدید از تهاجم فرهنگی غرب بتدریج این رسوم رنگ باخته است .قدیمیهای ساکن در روستاه بیشتر به سنن خود پایبندند.
در کل آداب ورسوم اقوام مختلف در منطقه تبعات خاصی ندارد.
عشایر مستقر در منطقه پاکدشت که دارای زبان خلص خود بوده اند،اکنون همه به فارسی تکلم می کنند به این قرارند:
عشایر قجر یا قاجار
عشایر عرب
عشایر کرد شامل:پازوکیها،سیاه منصوریها،چگینی ها،قراچه لوها،سیلسپورها،کردبچه ها،لرنی ها،بوربورها.
عشایر لر که به هداوند معروفند.